رویکردهای جدید کلامی در حکومت مصلح

مشخصات کتاب

نویسنده: عبدالحسین خسرو پناه

ناشر: بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود

درآمد سخن

دانش کلام و مسایل جدید کلامی یکی از مهم ترین و چالش برانگیزترین دانش های روزگار ما است. از این رو، شایسته است، پژوهشگران با پژوهش کافی به این گونه مسایل بپردازند. جهانی که در آن به سر می بریم با پرسش هایی در حوزه های سکولاریزم، پلورالیسم، قرائت پذیری دین، رابطه علم و دین، رابطه عقل و دین، تساهل و تسامح و... روبرو است که همهِ این موضوع ها به کلام جدید مربوط است. اصطلاح کلام جدید، با رواج فلسفه های نوینی چون امپریسم، پوزیتویسم، روشنگری، مدرنیسم و پست مدرنیسم و در مغرب زمین با عنوان مطرح شد. این عنوان را در فرهنگ اسلامی، نخستین بار شبلی نعمانی (1332 - 1273 ه.ق) و سپس استاد مطهری رواج دادند. اندیشمندان در چیستی کلام جدید اختلاف جدی دارند. برخی از آن ها، کلام جدید و قدیم را مشترک لفظی دانسته و بر تفاوت جوهری میان آن دو تأکید می کنند. [1] دستهِ دیگری کلام جدید را تنها به شبهه ها، عده ای به شبهه ها و ابزار جدید، گروهی به شبهه ها، ابزار جدید و گستره موضوعی و بعضی نیز به شبهه ها، مسایل، دلایل و مؤیدات جدید اختصاصی داده اند. [2] گروه های اخیر به تفاوت گوهری میان کلام جدید و قدیم قایل نبوده و کلام جدید را توسعه یافته کلام قدیم دانسته اند.البته باید میان «کلام محقق» و «کلام حق» یا «کلام در مقام هست» با «کلام در مقام باید» فرق گذاشت. «کلام در مقام تحقق و هست»، بسیار